De Prix de Rome is de oudste prijs voor kunstenaars en architecten (tot 40 jaar) in Nederland, in 1808 ingesteld door koning Lodewijk Napoleon. Oorspronkelijk konden kunstenaars een verblijf in Rome winnen, om daar de klassieke schilderkunst volgens de academische traditie te bestuderen. Tegenwoordig is de missie van de Prix de Rome het traceren, positioneren en stimuleren van talent. Kandidaten worden voorgedragen door een breed samengestelde groep scouts. Een internationale jury stelt de shortlist van vier genomineerden samen die allen een werkbudget van 7500 euro en vijf maanden de tijd krijgen om nieuw werk voor de eindpresentatie te maken. Er is ook een Prix de Rome Beeldende Kunst. Deze wordt om de twee jaar uitgereikt.