Frank Ammerlaan, zonder titel (2012), chemicaliën op doek, 130 x 100 cm, foto Tom Haartsen
'De donkere schilderijen van Frank Ammerlaan roepen de kick op van reizen door de nacht, als de weg leeg is en vrij. Dat filmische effect wordt versterkt door het opgloeien van draden, die, in enkele werken van vorig jaar, strak over zijn zwarte doeken zijn gespannen. Ammerlaans duisternis is letterlijk fijnbesnaard. Toch zijn zijn schilderijen zo abstract als maar kan: er is voorstelling noch verhaal, alleen maar materie. Het lijkt er zelfs op dat hij teer door zijn verf mengt. Verder diept hij de kleuren op die je soms ziet zwemmen in benzineplassen op het asfalt. Hij doordrengt zijn schilderijen daarmee - als in een ode aan de olie. Ammerlaan is een alchemist die heult met het donker. Enig spoor van Hollandse helderheid is in deze recente "oil spill paintings" definitief verdwenen: verzonken in bedwelmende poelen van verderf.' (fragment juryrapport)