foto Phile Deprez
'In Voetbal op hoge hakken van Kopergietery nemen Randi De Vlieghe en Jef van Gestel het publiek mee in een ingenieus spel met gender, waarin niemand is wie hij lijkt. Wat begint met een neutraal bewegingspatroon van twee heel gewone jonge mannen, verandert gaandeweg in een beeldende, absurde en ontroerende performance over mannen en vrouwen en alles wat daar tussen zit; niets menselijks is beide mannen vreemd. Ze staan achter een echt werkende barbecue en braden worsten zoals echte mannen betaamt. Maar zodra ze een panty over het hoofd trekken en hun gezichten scheef schminken betreden zij een universum waarin alles mogelijk lijkt. En waarin het publiek voortdurend op het verkeerde been wordt gezet; De Vlieghe en Van Gestel transformeren schijnbaar moeiteloos in enkele bizarre en memorabele types. Maar ook als de pruiken afgaan en de lippenstift wordt afgeveegd staan er twee performers van wie je elk moment het onverwachte kan verwachten. Ongemerkt verweven De Vlieghe en Van Gestel meerdere disciplines door elkaar heen. Mime, dans, tekst, muziek en beeld: alles staat ten dienste van hun fascinatie met het genderthema. Daarbij is geen oogopslag, geen beweging en geen noot teveel. En dat vereist een grote lichaamsbeheersing. Het publiek kan om het gebodene lachen of het veroordelen, maar op de witte muur achter prijkt een slogan die acteur Jef van Gestel er met zijn in verf gedoopte hoofd erop heeft gekalkt: "It’s so easy to laugh or to hate". Alsof de makers willen zeggen: je kunt mensen veroordelen. Maar het is misschien de moeite waard om te accepteren wie ze zijn. Voetbal op hoge hakken is, zonder moralistisch te worden, een onvergetelijk en indrukwekkend pleidooi voor iedereen die zichzelf durft te zijn. Daarom waardeert de jury deze gewaagde ontregeling van gekende kaders over het genderbegrip.' (fragment juryrapport)