foto Bert Jalink
‘De installaties van Özgür Kar bestaan uit twee tegengestelde lagen: gespierde cleane techniek versus een poëtische innerlijke dialoog. Twee lagen die in zijn video-installatie At the end of the day op een bijna claustrofobische wijze tegen elkaar schuren. Kar heeft in hoog tempo een geheel eigen herkenbare vormentaal ontwikkeld. Zijn sympathieke getekende pratende poppetjes die op een ongemakkelijke manier in het kader zijn gevangen kunnen de toeschouwer ontroeren. De kunstenaar lijkt met deze personages bovendien te reageren op de verlorenheid van het individu in een wereld vol technische communicatiemogelijkheden.’ Özgür heeft volgens de jury een spectaculaire entree gemaakt in de kunstwereld. ‘Ondanks een relatief prille carrière zijn de kunstwerken uiterst consequent en vernieuwend. Het is intiem, maar heeft ook een harde kant. Ondanks die harde laag leidt het werk je naar kwetsbaarheid de mens die op zoek is naar zijn identiteit en het stelt het vragen over gedigitaliseerde sociale structuren. De jury kijkt met grote nieuwsgierigheid uit naar wat deze kunstenaar ons de komende jaren gaat brengen.’