foto Astrid Verhoef
'Festivalwinst is zeker geen garantie voor een overtuigend debuutprogramma. Want hoe ga je in hemelsnaam van een half uur naar avondvullend? Louise Korthals laat in Vlieguur zien weinig moeite te hebben met die vraag. Wat een energie, wat een drive, maar bovenal: wat een geboren performer. Ze gebruikt een klassiek kleinkunstformat waarin ze zich duidelijk thuis voelt. Op haar beste momenten doet ze denken aan iconen van vorige generaties, zoals Jasperina de Jong en Adèle Bloemendaal. Korthals brengt ouderwets engagement naar de 21ste eeuw door de eeuwige spagaat van haar generatie te schetsen. Liken of geliket worden? Idealisme of pragmatisme? Blijven hangen in je comfortzone of verder proberen te komen door je angsten te overwinnen? Ze verpakt die inhoud in sterke liedjes en overtuigende conferences. Soms mist Korthals weliswaar een rem, waardoor ze iets te groot speelt, maar dat is een prima te genezen kinderziekte. Wat beklijft zijn haar persoonlijkheid en vakmanschap. (...) Korthals heeft terecht vertrouwen in eigen kunnen.' (fragmenten juryrapport)