'De jury was aangenaam verrast door deze nieuwe aflevering van het Vlaamse absurdisme. Het toneelbeeld wordt bepaald door een grappig logo van een stofzuigende hyena. Hiermee worden de absurdistische en vervreemdende acts eigenlijk al meteen aangekondigd. Hun set is een bonte avond van sketches en liedjes. Niet altijd op het hoogste niveau uitgevoerd of even origineel, maar vaak ook wél goed geacteerd en verrassend. Het is fijn dat de nogal banale tegenstellingen tussen Vlamingen en Hollanders niet de leidraad zijn in het programma. Ze benoemen juist de overeenkomsten: we zijn allen slachtoffer van global warming en Jan Mulder. De Hygiena’s scheppen hun eigen absurdistische realiteit, die droog en soms hilarisch is. De “Hamlet” scene is moedig, in de zin dat de spelers iets durven uit te melken. Met lef en zonder effectbejag presenteren zij hun gedachtekronkels. De heren zijn muzikaal. Het gebruik van de blokfluit is leuk, zeker omdat één van de leden die ook daadwerkelijk wel weet te bespelen. De rap vond de jury moeilijk te verstaan, maar wellicht heeft dat ook te maken met hun charmante Vlaamse tongval. Hun K3 bewegingen, onderstrepen de ironie van de rap. Van het lied over Leiden, wat de Hygiena’s in de halve finale voor het eerst aan hun programma toevoegden, was de jury zeer gecharmeerd. Met hun vaart en geraffineerde rolverdeling laten De Hygiëna’s zien hoe een op volle toeren draaiend, goedgebekt theatertrio zich kan onderscheiden van de vele solisten in de programmering van theaters. Met hun van veel fantasie getuigende absurde invallen hebben De Hygiëna’s ons verrast en nieuwsgierig gemaakt naar méér.'
De Publieksprijs ging naar Felix Heezemans.