Frans Vogel Poëzieprijs 2019

ʻDe Groens gedichten getuigen van een wijdse en scherpe blik op het laat-kapitalische tijdperk. Zij analyseert het onpersoonlijke alledaagse en hangt hier een protest aan op waaruit zowel humor als melancholie spreekt. Daarbij spaart zij ook zichzelf niet. In haar debuut (Shop Girl) schetste zij een keten van consumentisme, shopverslaving, textielarbeid en uitbuiting die wereldwijd is en ook de ik-figuur aantast. In haar tweede bundel gaat die depersonalisatie nog verder en staat de mens niet langer centraal in een op drift geraakte wereld. Haar poëzie is nergens gemakkelijk of vrijblijvend, stelt ongemakkelijke vragen en heeft geen tijd voor mooischrijverij. Daarmee laat De Groen een relevante stem horen in de huidige Nederlandstalige poëzie.ʼ