Eindelijk: een grote nationale cultuurprijs voor regisseur Johan Simons (1946). In Duitsland en België is hij een gevierd theatermaker met bepaald niet de kleinste prijzen plùs een eredoctoraat op zak. Daar stak het eigen land qua persoonlijk eerbetoon wat bleekjes bij af. Maar nu is er dan de Prins Bernhard Cultuurfondsprijs (150.000 euro), in 'kinderlijke' blijdschap aanvaard.
foto Sander Stoepker / Prins Bernhard Cultuurfonds
Voor hetzelfde geld (nou ja, voor 50.000 euro minder) had Johan Simons dit jaar de Johannes Vermeerprijs in ontvangst kunnen nemen. De staatsprijs voor de kunsten (100.000 euro) en de Prins Bernhard Cultuurfondsprijs (150.000 euro) vissen voor hun laureaten in dezelfde vijver vol uitzonderlijk creatief talent. Maar de ‘Vermeer’ ging dit jaar naar grafisch ontwerper Irma Boom, en de ‘Bernhard’ dus naar Simons. Het fonds roemt hem als een van de meest toonaangevende Nederlandse theaterregisseurs. ‘Simons introduceerde een unieke theatervorm, die bepalend was en is voor het Nederlandse theaterlandschap. Door jonge regisseurs en acteurs actief te begeleiden draagt hij bij aan de ontwikkeling van talentvolle theatermakers in dit land. Bovendien speelt hij een motiverende en activerende rol in het debat over de maatschappelijke waarde van kunst in de samenleving.’
Hollandia Fonds In een filmpje van het Cultuurfonds op Youtube is te zien hoe emotioneel de regisseur reageert als fondsdirecteur Adriana Esmeijer hem in zijn eigen tuin overvalt met het goede nieuws. Simons ‘won’ wel eerder prijzen in Nederland, maar dan vooral voor zijn gezelschappen en voorstellingen. Hij zegt voor de camera ‘als een kind zo blij’ te zijn met deze erkenning voor hem als persoon: ‘Je krijgt iets uitgereikt wat echt helemaal voor jou is’. De zichtbare steigers aan de achterkant van het huis van Simons en zijn echtgenote, actrice Elsie de Brauw doen vermoeden dat de prijs om meerdere redenen welkom is: de helft van de 150.000 euro mag privé worden besteed. Het resterende deel is voor het nieuwe Hollandia Fonds, een initiatief van Simons ter ondersteuning van jonge theatermakers die aan internationale projecten werken. En die Vermeerprijs komt vast ook nog wel een keer: operaregisseur Pierre Audi kreeg tenslotte ook beide bekroningen, al zat er wel acht jaar tussen.